آهن ربا آدم ربا

آهن ربا آدم ربا

زیباست،نه؟...واقعاَ زیباست.

وقتی کودکی خردسال تکه ی کوچک آهنی را از دستش رها می کند و آن را در حالی که درهوا معلّق است با آهنربا دوباره مجذوب خود و آهنربا می کند؟

آهن با تمام سختی و مقاومتی که دارد بر اثر ضربه ای تکّه ای از آن می پرد و یا کج می شود،حتی ممکن است بشکند امّا ناجی مهربانش(آقای آهنربا)جانش را از زشتی ها و کژی ها نجات می دهد،آخر آهن،آهن است نباید غرورش در مقابل دیگران بشکند.مگر خدا نفرمود:«یُسَبِّحُ لِلهِ ما فی السَّمواتِ و الارضِ و هو العزیز الحَکیم»پس اگر آهن خدا را تسبیح می کند سزایش زشت شدن نیست،مگر در همان سوره نفرمود که:«وَ أَنزَلنَا الحَدیدَ فیهِ بأسٌ شدیدٌ وَ منافِعُ لِلنّاسِ» و مگر سوره ای از قرآن به نام او نیست؟

آری آهن هم منجی دارد...

+حتما به ادامه ی مطلب رجوع شود

+نظر یادتان نرود